Last Resistance is een duet tussen het om zich heen grijpende lichaam van een jonge man en de heldere, warme stem van de berichten die hij afspeelt, opnieuw en opnieuw en opnieuw. Vasthoudend aan dat wat hij nog heeft, in een wanhopige poging om van de stem te horen hoe het nu verder moet, hoe het koude zweet op zijn lichaam te dragen zonder haar. 

Last Resistance ontvouwt zich fragmentarisch, als een koortsdroom. De exacte tijdlijn van gebeurtenissen, relaties en consequenties wordt niet weergegeven. Dat wat er is gebeurd is onbepaald, maar dat wat het met het lichaam doet is onvermijdelijk. De lange, lenige en tegelijkertijd broze ledematen van Blazej Jasinski kroppen op, verzamelen spanning en grijpen gretig in elkaar, op zoek naar controle. Om vervolgens weer, op de meest onmogelijke momenten uiteen te spatten, rond te zwaaien als ongeleide projectielen, op zoek naar hoop en verlossing, naar adem, naar ruimte, naar licht of verlichting. 

“Nobody really tells you this, but sometimes, the healing hurts more than the wound. Yet I want you to know darling, that a healed person can love you to death and never speak to you again. I need you to understand that.”

Created and written by Annemijn Rijk. www.bodyofart.nl

Music by Aura Bouw

Photography by William van der Voort